Temel olarak, herkes “Fareler ve İnsanlar” adlı eseri bilmektedir. Ancak “İnci” adlı eser bu eserin gölgesinde kalmaktadır. John Steinbeck burada her zamanki birinci dünya savaşı temasından ayrılmaktadır. Ancak bu eserde Hintli bir aile örneğini kullanarak hayatın zorluklarından bahsetmeye devam etmektedir. Hikaye uzun süredir ağızdan ağıza dolaşan Meksika efsanesine dayanmaktadır. Hiçbir şeyi kaçırmamak için her kelimesini yakaladığınız bir mesele gibidir. Eylem sahnesi ise Latin Amerika, yani Meksika olduğu için Marquez’in eserlerini andırmaktadır. Metni algılamada zorluk yoktur. Her şey kolay ve güzel bir şekilde sunulmakta ve okuması zevkli bir kitaptır.
Birçokları için aile hayattaki en önemli bileşenlerden bir tanesidir. Bu nedenle, en başından beri “İnci” adlı eser bu nedenle dikkatimi çekmiştir. Bebek Coyotito’yu yetiştirerek fakir Kino ve Juana ailesini dikkatli bir şekilde takip etmektedir. Karı-kocanın birbirini tek kelime etmeden anladığı ve bazen sessizlikten zevk aldığı bir aile yapısıdır. Bu, anne ve babanın çocuğunu kurtarmak için her şeyi vereceği bir ailedir. Aynı zamanda “Ailenin Şarkısı” onlardan bir adım bile ayrılmamıştır. Bir bütündüler, tüm zorluklara birlikte göğüs gerdiler ve hayatın güzelliklerini yaşadılar.
Ayrıca “İnci” adlı eser de Juana’nın şarkısı da aile şarkısının bir parçasıydı. Her şey onun bir parçasına bağlıydı. Bazen boğazın yakalandığı, “İşte koruma, işte sıcaklık, hepsi bu” dercesine sıkışan bir akora yükselmekteydi.
Bir benzetmeye yakışır şekilde, ailenin başına bela gelmektedir. Bu sorun bir bebeğin akrep tarafından ısırılmasından sonra meydana gelmektedir. Ancak o zaman para olmadan doktora gidemeyeceğiniz anlaşılmakta ve bilinmektedir.
Doktor, yoksulların hasır kulübelerini hiç ziyaret etmedi.
Bu dünyada hiçbir şey değişmez. Hipokrat yemini hiçbir şey ifade etmez, sadece para her şeye karar vermektedir.
Her şey denizin dibinde bulunan bir incinin karşısında görünecektir.
Ayrıca bu konuda insanların akışlarını büyük bir inci doldurmuştur. Ay gibi kusursuzdu. İnci iriydi, bir martı yumurtasından daha küçük degildi. Bu dünyanın en büyük incisiydi.”
Ama o andan itibaren, başlarına gelen zenginlikten gelen mutluluk yerine, onları sadece keder beklemektedir. İnci, kasabanın sakinlerinden hiçbirine huzur vermeyecek bir yol aldı. Bir rahip bile onu elde etme hayalini gizlice beslemekteydi. Şimdi, “aile şarkısı”na ek olarak, “kötülüğün müziğini” duyulmaya başlamıştı. Burada para her şeyi çözmez, kötülüktür. İnci kimin düşman kimin dost olduğunu ortaya çıkaracaktır.
Fakat en az bir kişi alışılmışın ve denenmenin ötesine geçerse, sakinlerin sinirleri heyecanla uğuldamaya başlayacaktır. Ayrıca şehrin sinir lifleri boyunca bir sinyal iletilmektedir. Her birim ise bir bütünü iletmektedir.
Aile, kötülüğe karşı koyabilmek adına inci tarafından yüklenen ve değiştirilen ruhlarını kurtarabilmeye çalışmaktadır. Steinbeck bir kez daha, benzer bir durumda davranışlarımızı düşünmeye zorlayarak zihin için bir eser meydana getirmiştir.
Sonuç olarak “İnci” adlı eserde ki hikayeyi beğendim, ancak her şey tamamen kabul edilememektedir. En azından, bir inciniz olmasa bile modern dünyanın gerçekleri mutlu bir şekilde var olmasına izin vermeyecektir. Ana kural, sahip olduğunuzu kimseye söylememektir!
