Zımpara kağıdı neden yapılmaktadır?

Zımpara kağıdı nedir?

Zımpara kağıdı, metal, ahşap ve diğer yüzeyleri bitirmek ve kaba işlemek için kullanılmaktadır. Kullanımını düşünmeden önce, ana teknik özelliklerini bilmekte fayda vardır. Ayrıca ana özellikleri olan kum, aşındırıcı tip ve temel malzeme olduğunu da anlamanız gerekmektedir.

Zımpara kağıdı, üzerine yapışkan bir karışım kullanılarak aşındırıcı bir bileşimin uygulandığı bir kumaş veya kağıt levha şeklinde yapılmış özel bir araçtır. Bu tuhaf aletin çalışma prensibi bir kesme cihazına benzemektedir. Ayrıca aletleri bileme, kaba işleme ve bitirme parçaları için tasarlanmıştır. Kağıdın yüzeyinde metaller ve ahşap, taş, plastik ve alaşımlar üzerinde iyi bir etkiye sahip olduğu için birçok keskin kenarı vardır. Zımpara kağıdının teknik özelliklerinin temeli şudur: tane tipi, tane boyutu indeksi ve temel malzeme.

Zımpara kağıdı için temel olarak sadece kağıt veya kumaş kullanılamayacağı söylenmelidir. Altlık malzemesi olarak elyaf ve polyester de kullanılabilmektedir. Ayrıca zımpara kağıdının yapısı açık veya kapalı olabilmektedir. Plastik veya ahşap gibi lifli malzemeleri işlemek için genellikle, alanın yaklaşık %60’ının aşındırıcı taneciklerle kaplı olduğu açık bir yapıya sahip kağıt kullanılmaktadır. Metal yüzeylerin hassas ve kaliteli taşlanması için, alanın %100’ünün grenle kaplı olduğu ve kapalı yapıya sahip zımpara kağıdı kullanılmaktadır.

Pas, boya ve kuru zımparalama için kumaş tabandan yapılmış dayanıklı ve elastik zımpara kağıdı uygundur. Ayrıca sadece yağlama-soğutma sıvıları kullanıldığında, temeli su geçirmez kağıt olan aşındırıcı bir cilt kullanılmaktadır. Kum, bir santimetre kare zımpara kağıdı üzerinde bulunan aşındırıcı parçacıkların sayısını ifade eden zımpara kağıdının ana parametresidir.

Birincil soyma ve kaba işleme için, tane sınırlarının P12 ile P60 arasında olduğu zımpara kağıdı uygundur. Belirgin kusurları gidermek veya diğer orta taşlama elemanlarının yüzeyini pürüzsüz hale getirmek gerekirse, P80-P120 taneli zımpara kağıdı kullanılabilmektedir.

Küçük izleri ve toz parçacıklarını gidermek için tane boyutu P280-P320 olan çok ince kağıt kullanılmaktadır. P360-P600 kumlu zımpara kağıdı bugün en çok ton olarak kabul edilmektedir. Sadece bitmiş yüzeydeki lekeleri, küçük çizikleri ve parlaklığı gidermek için kullanılabilmektedir.

Zımpara kağıdı türleri

Alümina

Bu tür aşındırıcılı kağıtlar genellikle ahşap işleme için kullanılmaktadır. Isının etkisi altında, aşındırıcı kırılmaktadır. Buna bağlı olarak yeni keskin kenarlar oluşmakta ve böyle bir zımpara kağıdı daha uzun süre dayanabilmektedir.

Garnet

Ahşabı zımparalamak için uygun doğal bir aşındırıcıdır. Granat zımpara kağıdının ayırt edici bir özelliği, göreli yumuşaklığıdır. Ayrıca ahşabı cilalamak ve yapısını sızdırmaz hale getirerek son zımparalamak için kullanılmaktadır.

Silisyum

Karbür gücü ile ayırt edilmektedir. Bu tip aşındırıcılı zımpara kağıdı, plastik, boya, cam elyafı ve metallerin zımparalanmasında kullanılmaktadır.

Seramik

Aşındırıcı en sert olanıdır. Ayrıca genellikle ahşabı tesviye etmek ve şekillendirmek için kullanılan kaba kağıt türlerinde bulunmaktadır.

Kullanım özellikleri

Önemli bir yol izlenmelidir. En kaba zımpara kağıdından yapılan bir yüzey ile işlemine başlanması ve yavaş yavaş büyük tane boyutuna sahip kağıda geçilmesi önerilmektedir.

Kaba kum, çeşitli metal yüzeylerden pas, eski boyayı çıkarmak ve ahşabı zımparalamak için kullanılmaktadır. İnce kum, boyalı yüzeylerin parlatılması, metallerin taşlanması ve ince öğütme aşamasında kullanılabilmektedir. Plastikler için silisyum karbür kaplı kağıt en iyi seçenektir. Daha pürüzsüz bir yüzey elde etmek ve tozdan kaçınmak için ıslak zımpara kullanılmaktadır.

Zımpara (taşlama) kağıdı, bir aşındırıcı tane (toz) tabakası ile kaplanmış bir kumaş veya kağıt tabanından oluşan esnek bir aşındırıcı malzemedir. Çeşitli malzemelerin (metal, ahşap, cam, plastik) manuel ve makine ile yüzey işlemleri için tasarlanmıştır. Ayrıca eski boyayı çıkarmak, yüzeyi astarlama ve boyamaya hazırlamak, boyalı yüzeyleri zımparalamak vb. içinde kullanılabilmektedir.

Tarihi

Zımpara kağıdının ilk bulunması, Çin’de doğal yapıştırıcı kullanılarak parşömen üzerine ekilen öğütülmüş kabuklardan, tohumlardan ve kumdan yapıldığı XIII yüzyıla kadar uzanmaktadır. Ayrıca o dönemler de bazı insanlar köpekbalığı derisini zımpara kağıdı olarak kullanmışlardır.

Modern zımpara kağıdının mucidinin John Oakey (John Oakey) (1813 – 10 Ocak 1887) olarak bilinmektedir. İngiliz mucit, zımpara kağıdı ve diğer taşlama malzemeleri üreticisi John Oakey and Sons’un kurucusu olduğuna inanılmaktadır.

Bir müzik aleti atölyesinde çırak olarak ilk ürünlerini kağıda kum ve buzlu cam yapıştırarak yapmaya başlamıştır. Seri üretim teknolojisini geliştirdikten sonra, 1833’te Walworth’ta (Londra) bir iş kurmuştur. Daha sonra eski bir yetimhanenin bulunduğu yerde, binası o zamanlar inşa edilen bir fabrika inşa ettiği Westminster Bridge Road’a taşımıştır. Wellington Mills aranmış ve bugüne kadar korunmamıştır.

Okay art arda kuru ve ıslak zımpara kağıtları ve ayakkabı cilası, bulaşık deterjanı, mobilya cilası ve bıçak cilası (patentli Wellington Knife Cilası) dahil olmak üzere bir dizi zımpara malzemesi geliştirilmiştir.

John Oakey 1887’de ölmüştür. Ayrıca West Norwood Mezarlığı’na da gömülmüştür. İşlerini ise, oğulları Joseph ve John’a geçmiştir. Açıkça söylemek gerekirse, korindon ve manyetit karışımı olan doğal bir malzeme olan doğal zımpara, modern öğütme malzemelerinin üretiminde neredeyse hiç kullanılmamaktadır. Çoğu zaman, kağıt veya kumaş bazında öğütme malzemelerinin üretimi için yapay olarak elde edilen alüminyum oksit (elektrokorindon) veya silisyum karbür kullanılmaktadır.

Alüminyum oksit

En yaygın kullanılan aşındırıcı tipidir. Elektrokorindon, boksit aglomera, düşük küllü karbonlu malzeme ve demir talaşından oluşan bir yükün ark fırınlarında ergitmeyi azaltarak elde edilmektedir. Güçlü basınca dayanmakta ve mükemmel kesme kabiliyetine sahiptir. Bir kırık üzerinde keskin kenarları olan katı kristalleri temsil etmektedir.

Silisyum karbür

Çok keskin kenarlı parlak ve düzensiz kristaller tarafından oluşmaktadır. Silisyum karbür, sertlikte alüminyum oksitten üstündür. Ancak daha kırılgandır. Çalışma sırasında basınç altında, kristaller yeni kesici kenarların oluşumuyla kırılmaktadır. Silisyum karbürün bu özelliği, taşlama malzemelerinin çalışma özelliklerini uzun süre korumaktadır. Ayrıca aşındırıcı yüzeyin tıkanmasını da önlemektedir. Cam, plastik ve metal kaplama için silisyum karbür aşındırıcılar önerilmektedir.

Zımpara kağıdının kum sınıflandırması

Aşındırıcı malzemelerin temel özellikleri, doğasına ek olarak “Tane” ve “Tanecik” (kum) şeklindedir.

• “Tane” – aşındırıcı malzeme granüllerinin boyutu (çapı).
• “Tanecik”, inç kare başına aşındırıcı parçacıkların sayısıdır.

Günümüzde, yabancı ve bazı yerli üreticiler arasında, Avrupa Aşındırıcı Üreticileri Federasyonu FEPA (Avrupa Aşındırıcı Üreticileri Federasyonu) standardı en yaygın kullanılan haline gelmiştir. Bu sınıflandırma, aşındırıcı malzemelerin Uluslararası Standardizasyon Örgütü ISO’ya (Uluslararası Standardizasyon Örgütü) göre sınıflandırmasıyla tamamen aynıdır.

ISO 6344 standardı üç bölümden oluşmaktadır.

• Bölüm 1. Parçacık boyutu dağılımının belirlenmesi”; “Kaplamalı aşındırıcı. Granülometrik analiz.
• Bölüm 2. P 12’den P 220’ye mikro tanelerin parçacık boyutu dağılımının belirlenmesi; “Kaplamalı aşındırıcı. Granülometrik analiz.
• Bölüm 3. P240’tan P2500’e öğütme tozunun granülometrik bileşiminin belirlenmesi “

Öğütme tozunun granülometrik bileşimi, P harfi ve 12’den 2500’e kadar olan sayılarla gösterilmektedir. P12’den P220’ye öğütme tozlarının granülometrik bileşimi, öğütme tozları için belirli bir ağ boyutuna sahip kontrol eleklerinden elenerek belirlenmektedir. Ayrıca ( P240-P2500) partikül çökme hızı ölçümü kullanılmaktadır. Ayrıca “P” tipi seri esnek malzemeler için geçerlidir. Buna benzer bir “F” tipi de vardır. Katı ürünler için de daireler, çubuklar ve bazı diskler içermektedir.

Kağıt bazlı zımpara kağıdı

Temel kağıdın mekanik strese dayanabilmesi için çok güçlü olması gerekmektedir. Yoğunluğa göre (g/m2) sınıflandırılmaktadır. Ayrıca renkli harflerle işaretlenmektedir. Bu sınıflandırma benimsenmiştir (FEPA’ya göre).

Kağıt su geçirmez veya normal olabilmektedir. Üreticinin etiketine de dikkat etmek gerekmektedir. Zımpara kağıdının suya dayanıklılığı da bağlayıcı tipine göre belirlenmektedir. Kağıt tabanın avantajları şu şekildedir;

• Düşük maliyetli;
• Çalışma sırasında tabanda uzama olmaz;
• Yüzey, taşlama malzemesinin en küçük fraksiyonlarının uygulanmasına izin vermektedir.

Dezavantajları;

• Düşük mukavemet ve aşınma direnci;
• Suya dayanıklı olmayan (suya dayanıklı kağıt taban, kural olarak yalnızca manuel işleme için kullanılır).

Kumaş bazlı zımpara kağıdı

Çoğu zaman, aşındırıcı malzemeler için temel olarak pamuk ve polyester kullanılmaktadır. Kumaşlar, daha dayanıklı ve suya dayanıklı olmaları için polyester reçine ile emprenye edilmiştir. Kumaşların temel özellikleri esneklik ve çekme mukavemetidir.

Kenar ve profil zımparalama için J sınıfı bez kullanılmaktadır. Kumaş X genellikle kirli ağır işler için kullanılmaktadır. W ve Y tipleri, artan bant mukavemeti gerektiğinde kullanılmaktadır. Ayrıca panellerin endüstriyel zımparalanmasında da kullanılmaktadır. Kumaş bazlı bir kayış seçerken, her zaman zımparalama işleminin ve işlenecek yüzeyin şeklinin izin verdiği kadar sert bir tip seçmek gerekmektedir. Desteğin sertliği, çoğunlukla doğrudan kayışın hizmet ömrü ile ilişkilidir. Kumaş tabanın avantajları;

• Yüksek mukavemet ve aşınma direnci;
• Su direnci.

Dezavantajları;

• Nispeten yüksek maliyet;
• Çalışma sırasında uzama (kumaşın tipine ve işlemin doğasına bağlı olarak).

Bazı aşındırıcı malzemelerin üretimi için farklı özelliklere sahip kombine bazlar (kağıtla yapıştırılmış kumaş) kullanılmaktadır. Fiber taban, fiber disklerin üretimi için tasarlanmış özel bir taban türüdür. Lif, selülozun çinko klorür ile işlenmesiyle elde edilmektedir. Ayrıca tamamen yeni, sert ve yoğun bir ürün elde edilmektedir. Temel su geçirmez değildir. Aktif olarak nemi emmektedir.

Zımpara uygulamasının (dolgu) türüne göre sınıflandırılması.

Açık ve yarı açık kaplama

Taneler taban yüzeyinin %40 ila %60’ını kaplamaktadır. Bu tür kağıtlar gevşek, yumuşak malzemelerin işlenmesi için uygundur. Ancak yumuşak, reçineli ahşaplar, macun yüzeyler vb. çeşitleri vardır. Açık tip dolgu, taneler arasındaki boşlukların öğütme atığı ile tıkanmasını ve aşındırıcı yüzeyde topak oluşumunu ortadan kaldırmaktadır.

Kapalı veya sürekli kaplama

Aşındırıcı taneler, alt tabakanın tüm yüzeyini kaplamaktadır. Katı dolgulu aşındırıcılar, sert malzemeleri (metaller, sert ahşaplar) zımparalarken daha etkilidir. Aşındırıcı kaplamaların üretiminde, aşağıdaki aşındırıcı uygulama yöntemleri kullanılmaktadır.

Mekanik

Yerçekimi etkisi altındaki aşındırıcı taneler, rastgele yerleştirilmiş taşıyıcı malzemenin ana bağlayıcı tabakasına düşmektedir. Tahıl uygulamak için mekanik bir yöntem kullanılarak üretilen aşındırıcı malzemeler daha az agresiftir.

Elektrostatik alanda tane birikimi

Elektrostatik bir alandaki negatif yüklü aşındırıcı taneler, taşıyıcı tabanın ana bağlayıcı tabakasına çekilmektedir. Etkisi altında taneler, uç aşağı gelecek şekilde dikey olarak yerleştirilmiş yapışkan tabana bastırılmaktadır. Elektrostatik bir alanda tane uygulama yöntemini kullanan aşındırıcı malzemeler daha agresiftir. Ayrıca aynı çabayla daha fazla malzeme çıkarmanıza olanak tanımaktadır.

Bağlayıcılar

Aşındırıcı yüzeylerin üretimi için çeşitli tip ve derecelerde bağlayıcılar kullanılmaktadır. Bağ tipi, aşındırıcı aletin gücü ve çalışma modları için belirleyicidir. Bağlayıcının görevi, aşındırıcı taneyi tabanda tutmak ve işlem sırasında tanedeki ısıyı uzaklaştırmaktır. Bu durumda, taneyi bağlayıcıya sabitlemenin mukavemeti, aşındırıcı tanenin mukavemetini aşmalıdır. Ek olarak, derinin sertliği veya elastikiyeti ve su direnci için büyük ölçüde bağlayıcının tipine bağlıdır. Bağlayıcının bileşiminde, aşındırıcı kağıda antistatik veya anti-yükleme gibi belirli özellikler kazandıran özel bileşenler de eklenebilmektedir.

Bazı sentetik bağlayıcı türleri: fenol-formaldehit, üre-formaldehit reçineleri,vernik bazlı ve epoksi reçine bazlı olarak ayrılmaktadır.

Doğal bağlayıcılardan cilt yapıştırıcısı en büyük kullanıma sahiptir. Bunu kullanarak zımpara kağıdı su geçirmez özelliklere sahip değildir. Ayrıca ıslak zımpara için de uygun değildir. Yüzeyi işlerken genel kuralı izlemelisiniz. Bunlar;

• Daha kalın bir zımpara kağıdı ile başlayın, yavaş yavaş daha ince taneli (daha büyük tane indeksi) kağıda değiştirin.
• İri ve çok iri taneli ahşabın kaba zımparalanması, eski boyanın çıkarılması, metal yüzeylerden pas için kullanılmaktadır.
• İnce ve çok ince taneli – çeşitli ince taşlama, taşlama, boyalı yüzeylerin parlatılması, metal taşlama aşamaları için.
• Plastikler için silisyum karbür zımpara kağıdı başarıyla kullanılmaktadır.

Islak zımparalama için genellikle suya dayanıklı P400-P600 kum zımpara kağıdı kullanılmaktadır. Taşlama sırasında su kullanılması daha pürüzsüz bir yüzey elde etmenizi sağlamaktadır. Bu nedenle toz oluşumunu ortadan kaldırmaktadır. Islak zımparalama, uygulanan kuvveti dikkatli bir şekilde kontrol etmek için genellikle elle yapılmaktadır.

Manuel ve makine zımparalama

Günümüzde, manuel ve makine zımparalama için sadece geleneksel kağıt ve kumaş bazlı zımpara levhaları değil, aynı zamanda bazı özel ihtiyaçlar için en uygun olan ve zorlu yüzeylerin veya gevşek dökme malzemelerin işlenmesini kolaylaştıran cihazlar da mevcuttur.

Elektrik motoru kollektörlerinin bakır lamellerinin karbon birikintilerinden sadece cam zımpara ile temizlenmesi tavsiye edilmektedir. Diğerleri tanelerini bakır yüzeyinde bırakmakta ve karbon veya grafit fırçaların hızlı bir şekilde öğütülmesine neden olmaktadır. Halk yolu, bunun için cam tozu içeren bir kibrit kutusunun “çarpıcı” yüzeyini (rende) kullanmaktır.

Büyük kavisli yüzeylerin manuel olarak taşlanması için, zımpara kağıdını kalın (yaklaşık 1 cm) bir yumuşak kauçuk parçası üzerine sabitlemek uygundur. Zımpara kağıdı ile çalışmanın rahatlığı için, bir parça keçe veya gözenekli kauçuk (çivilenmiş, yapıştırılmış) ile bir çubuğa (herhangi bir malzemeden – ahşap, plastik, köpük plastikten) sarılmaktadır. Basınç kontrolü ile manuel çalışmanın kalitesi, emek verimliliğindeki artışla birleştirilmektedir.

Plastikler için ince bir zımpara kağıdı olarak, kaba (sarma veya metinsiz gazete kağıdı) kağıt kullanabilirsiniz. Süngerlerin temeli köpüklü poliüretandır. Girintiler, oluklar, yuvarlak parçalar ile karmaşık şekilli yüzeylerin manuel olarak taşlanması için kullanılmaktadır. Süngerin sert kenarları, iç köşeleri mükemmel şekilde zımparalardır. Ahşap ürünleri zımparalamak için en uygun, MDF’dir. Bununla birlikte, kaba ve orta taneli süngerler, astar için yüzeyleri hazırlamaktadır. İnce taneli süngerler, cilalı yüzeylerin ara zımparalanması için kullanılan astarların zımparalanması için kullanılmaktadır.

Aşındırıcı malzemenin uygulaması

Şekline göre süngerler tek taraflı, çift taraflı ve dört taraflı olabilmektedir. Sünger zımpara kağıdına göre daha dayanıklıdır. Çünkü zımpara ürünlerinden yıkanıp tekrar kullanılabilmektedir. Her iki tarafında aşındırıcı uygulanmış fiberglas bir ağdır. En yaygın olarak kullanılan aşındırıcı silisyum karbürdür.

Tane boyutu filenin arkasında ve ambalaj üzerinde belirtilmiştir. Zımpara ağının tane boyutu, zımpara kağıdının tane boyutu ile aynıdır. En iyi sonuçları elde etmek ve ellerinizi kurtarmak için zımpara kağıdı bir zımpara bloğuna sabitlenmiştir. El değirmenlerini (öğütme rendeleri) kilitli veya teleskopik çubuk için tutuculu kullanabilirsiniz.

Bu rende, kağıdın işlenecek yüzeye tam oturmasını ve daha düzgün öğütme sağlayan bir köpük ped ile donatılmasıdır. Zımpara kağıdı, aşağıdaki araçlar için bir çırpıda gerekli görevi görmektedir;

• Titreşimli zımparalar (Dikdörtgen levhalar, klips veya Velcro ile sabitlenmektedir. Ayrıca toz emme için delikler olabilmektedir.)
• Delta öğütücüler (Üçgen şekilli levhalar Velcro ile sabitlenmektedir. Toz emme için deliklere sahiptir.)
• Eksantrik (Yörüngesel) zımparalar (Yuvarlak saclar Velcro ile sabitlenir, toz emme için deliklere sahiptir.)
• Kayışlı zımparalar (Kayışlar, taşlama makinesinin tahrik mili ve silindiri üzerinde gerilmektedir. Ayrıca toz çıkarma deliği de yoktur.)
• Açılı taşlama, matkaplar kullanarak ek ekipman ve cırt cırt yüzeyli veya sıkma rondelalı bir destek plakası (Sırasıyla yuvarlak şekilli levhalar cırt cırtlı veya ortada bir deliği vardır. Bu tür levhaların toz emme için bir deliği yoktur.)
• Ek ekipman kullanan titreşimli makineler, yapışkan bir yüzeye sahip bir destek plakası içermektedir. (Üçgen şekilli levhalar Velcro ile tutturulmuştur, toz emme için bir deliği yoktur.)

Zımpara kağıdı türlerinin özellikleri

Tek katmanlı zımpara kağıdı

Modern zımpara kağıdının birkaç tür aşındırıcı katmanı vardır. Bunlar; tek katmanlı; çok katmanlı; kontrollü temas yüzeyi ile çok katmanlı olarak da bilinmektedir. Yeterince pürüzsüz, güçlü ve esnek olması gereken tabanın kendisine çok dikkat edilmelidir. Bugün kullanılan temeller arasında, gerekli görevleri yerine getirmek için doğru olanı seçmek kolay değildir. İlk bakışta burada her şey basit olsa da, taban ne kadar ince olursa, esneklik o kadar yüksek olacaktır. Ayrıca, işleme derecesi de o kadar doğru olacaktır. Taban ne kadar yoğunsa, aşınma direnci o kadar yüksek ve işleme hassasiyeti o kadar düşük olur. Günümüzün zımpara kağıdı, kağıt, kumaş, elyaf, bunların kombinasyonlarını ve polyester film desteklerini kullanmaktadır.

Çok katmanlı zımpara kağıdı

Temelde biraz daha durursak, muhtemelen onlar için kağıt ve kumaşların çeşitli kalınlıklarda ve emprenyelerde kullanıldığına dikkat edilmelidir. Fiber tabanlar, en dayanıklı fiberin 0,75-0,8 mm kalınlığında olduğu kabul edilen emprenye edilmiş kağıt katmanlarından yapılmaktadır. Birleştirildiğinde, ince kumaş ve esnek olmayan kağıdın selefonlanması da kullanılmaktadır. Bu taban esas olarak kırılma ve aşınmaya karşı direncin gerekli olduğu yerlerde kullanılmaktadır. En ince film polyesterden elde edilen baz, genellikle terbiye işlemlerinde kullanılmaktadır.

Karşı temaslı çok katmanlı

Aşındırıcı kağıt seçerken, aşındırıcının kendisinin malzemelerine muhtemelen büyük dikkat gösterilmelidir. İdeal aşındırıcı tane, tanenin tamamen körelmesini sağlamak için kırılganlık ile birlikte oyuklaşmaya karşı maksimum dirence sahiptir. Ne yazık ki, her zımpara kağıdı satış noktası, aşındırıcı tanelerin malzemesi hakkındaki sorunuza cevap veremeyecektir.

Silisyum karbür. Silikon dioksitin bir elektrikli fırında yaklaşık 2500 derece sıcaklıkta indirgenmesiyle elde edilmektedir. Ayrıca rengi yeşil ve siyahtır. Tüm hesaplara göre, zımpara kağıdında kullanılan minerallerin en sert ve en keskinidir. Sertliği ve keskinliği onu çeşitli metaller üzerinde ve ayrıca ahşap, plastik, cam, kauçuk vb. üzerinde çalışmak için ideal bir aşındırıcı yapar. Silisyum karbür, minimum basınçla daha hızlı nüfuz etme ve kesme yeteneğinde diğer tüm aşındırıcılardan daha iyi performans göstermektedir.

Zirkonya korundum. Uzmanların işleme sırasında tanelerinin kırılması, sürekli olarak yeni keskin aşındırıcı noktalar ürettiğinde ortaya çıkmaktadır. Bu mineralin benzersiz bir kendiliğinden bilenme özelliğine sahip olduğuna da dikkat çekilmektedir. Bu özellikler zirkonyum korunduma kaba işleme operasyonlarında uzun bir hizmet ömrü vermektedir;

Seramik korindon. Mikro yapısı nedeniyle güçlü ve yoğun bir aşındırıcıdır. Mikron boyutlu parçacıklar taşlama sırasında yok edilmektedir. Ayrıca birden fazla yeni kesme kenarı ortaya çıkmaktadır. Dövme, karbon çelikleri ve kobalt alaşımlarında kullanılması da önerilmektedir;

Alüminyum oksit Korindon. Doğal susuz alümina tipidir. Safsızlıklara bağlı olarak, kahverengi-gri,kırmızıdan mavimsi-gri ve koyu maviye kadar farklı bir renge sahip olabilmektedir. Korundum çok dayanıklıdır. Ayrıca karbon çeliği, alaşımlı çelikler, bronz ve sert ağaçlar gibi sünek malzemelerin zımparalanması için uygundur.